Stało się nieoczekiwane!
Zostałam absolutnie i kompletnie zauroczona i zachwycona pewnym człowiekiem.
Budzi on we mnie takie serdeczne uczucia, taki zachwyt, tkliwość i taki podziw, że nie wypowiedzieć...
Człowiek zupełnie oddany Chrystusowi, kochający Go każdą komórką ciała i duszy, płonący do niego ognistą miłością, pełniący wyłącznie Jego Wolę, pokora i posłuszeństwo to jego codzienność.
Wciąż zajęty i pochłonięty głoszeniem Dobrej Nowiny. Zakonnik - Redemptorysta, Święty Gerard Majella, który żył, aby stać się świętym.
Posiadał nadzwyczajnego ducha pokuty, w sposób przedziwny znosił liczne prześladowania, upokorzenia, niesłuszne oskarżenia. Jakby tego było mało, wielce cierpiał dla nawrócenia grzeszników zadając sobie katusze, przenikał serca i dusze, czytał w sumieniach, miał dar bilokacji, rozmnażał żywność, uzdrawiał, przepowiadał przyszłość, stawał sie niewidzialny, rozkazywał demonom, a to wszystko czynił w imię Trójcy Przenajświętszej - robił zdumiewające rzeczy, niewykonalne dla sił i władz ludzkich.
Święty Gerard przez całe swoje życie żywił ogromną miłość do grzeszników, pałając pragnieniem ich zbawienia i uświęcenia, gorącym pragnieniem, by odzyskali życie duchowe poprzez nawrócenie w sakramencie pojednania. Nie szczędził ani energii, ani modlitw, ani umartwień w ich intencji. Miał dar czytania w ludzkich sumieniach. Wytykał ludziom zatajone grzechy, odsyłał z powrotem do konfesjonału, aby wszystko zostało wyznane. Sam nie spowiadał, bo był bratem zakonnym, a nie kapłanem.
Pragnął nawrócenia wszystkich grzeszników, a świadczą o tym jego słowa:
„O Boże mój, obym mógł doprowadzić do nawrócenia tylu grzeszników, ile jest ziaren piasku w morzu i na ziemi, ile liści na drzewach i na polach, atomów w powietrzu, gwiazd na niebie, promieni słońca i księżyca, wszystkich istot żyjących na ziemi!”.
Posiadał nadzwyczajny czar, którym promieniował dzięki całkowitemu zjednoczeniu z Chrystusem, miał odwagę napominać i delikatnie kierować na Boga, do tego kochał ubogich i niekiedy całe zapasy pożywienia wynosił dla nich z klasztoru. Jednak w sposób cudowny żywność ta znajdowała się tam z powrotem. Już za życia nazywano go Świętym, bo autentycznie taki był. Dokonywał dzieł niesłychanych, zmarł w wieku 29 lat na gruźlicę.
Wiem to wszystko o nim, dzięki książce, która jest teraz czytana w Radiu Maryja, o 14 30 - lektura RM. Lektura niestety dobiega końca, ale gdy spotkam tę książkę na pewno sobie kupię. Bernard Łubieński - Żywot św Gerarda Majelli.
No niesamowity Święty, i wspaniały sługa Boży, dlatego zostaje moim kolejnym ukochanym orędownikiem, przez którego będę zanosić prośby do Pana Boga.
- Nie masz wyjścia Święty Gerardzie, oto zrobiłam Ci tu małą reklamę, za którą spodziewam się Twojego wstawiennictwa i pomocy!
- wybacz moją zuchwałość.Już dziś polecam Ci moich bliskich i tych za których się modlę, a także proszę o nawrócenie dla grzeszników, aby nikt się nie potępił - niech spełni się Twoje pragnienie o biliardach zbawionych!
- to i moje pragnienie...Dobrze też wiedzieć, iż jest On patronem i opiekunem matek oraz patronem dobrej spowiedzi.
Gdy przygotowujesz się do spowiedzi, poproś Gerarda o pomoc.
))
